روز اول
با خودت صادق باش و نگران آنچه دیگران درباره ات فکر می کنند نباش . تعریفاتی را که آنها از تو دارند نپذیر, خودت خودت را تعریف کن.
روز دوم
از قدرت خود مایه بگذار و بر قدرت دیگران تکیه نکن . استعدادهای خود را پرورش بده و بر استعدادهای مردم غبطه نخور.
روز سوم
حتی گردابی از افکار ناراحت کننده , با شوخی و خنده ای از ته دل ، از بین خواهد رفت.
روز چهارم
اگر میخواهی مشکلات خود حل شوند , به دلهای دردمند دیگران تسلی و آرامش بده.
روز پنجم
بزرگترین شفا بخش عشق است.
روز ششم
قدرت درک یافته هایی را که از تجربیات مختلف به دست می‏آوری , افزایش بده . آن را در سکوت , باور کن. و در اختیار دیگران قرار بده.
روز هفتم
بگذار که لبخند در قلبت باور شود و از دریچه چشم هایت به دنیا بتابد مانند لبخندهای دوستانه , شفا بخش و سپاسگزار باش.
روز هشتم
نخواه که دیگران را با زیبایی و جذابیت جذب کنی . زیرا هر چند داشتن اقتدار بر دیگران ارضا کننده است , اما به تدریج وجودت ناقص و ضعیف خواهد شد سعی کن با الهام بخشیدن به دیگران و تحسین اهداف عالی آنها , خود را قوی کن.
روز نهم
هنکامی که وسوسه می شوی تا حرفهای کنایه آمیز و نیشدار به دیگران بزنی یادت باشد که فلفل زیادی , طعم غذا را خراب می کند. کلمات نسنجیده , دوستیهای با ارزشی را تباه کرده اند . اما مهربانی هیچ چیز را خراب نمی کند اجازه بده دیگران هر طور مایلند پیش بروند.
روز دهم
ظرفیت عشق وجودت را با دوست داشتن همه انسان ها و تمامی زندگی , افزایش بده.
روز یازدهم
همواره به دیگران کمک کن و همراهی شأن کن تا به تعالی برسند.آنگاه خود نیز از درون به تعالی خواهی رسید.
روز دوازدهم
اگر میخواهی مشکلات خود حل شوند , به دلهای دردمند دیگران تسلی و آرامش بده.
روز سیزدهم
با تحقیر دیگران , سستی و تنزل خود را نشان می دهیم , نیکی , نیکی و مهربانی با دیگران, انعکاس پیروزی درونی است.
روز چهاردهم
برای غلبه بر این گرایش که همه چیز را شخصی و خودمانی بدانی , به آنچه درباره غیر شخصی برخورد کردن و جدی بودن از دیگران می شنوی , ترتیب اثر بده.
روز پانزدهم
باورهای قلبی ات, تعیین کننده شخصیت آتی تو هستند . اگر بر مسائل حقیر تمرکز کنی  ,حقیر خواهی شد و اگر بر افکار متعالی تمرکز کنی , افتخار نصیبت خواهد شد.
روز شانزدهم
افکار تو بر دریافتی که از دنیای , پیرامون داری رنگ می دهد. افکار منفی حتی سفید را خاکستری نشان می دهد و افکار مثبت حتی یک روز خاکستری را زیبا می کند.
روز هفدهم
آنها معمولاً احساسات و الهامات را براحتی جذب می کنند اگر احساسات شأن آرام باشد ,الهامات را به آرامی دریافت می کنند و دریافت آنها را احساس می کنند تسلی و آرامش بده.
روز هجدهم
افکار را بر روند درازمدت زندگی متمرکز کن . با فراز و نشیب های گذرا در نیفت و انرژی ات را برای کنار آمدن با واقعیات های همیشگی زندگی حفظ کن.
روز نوزدهم
بگذار افکارت را عقل , و عواطفت را عشق غیر خودخواهانه هدایت کند.
روز بیستم
خود را بدون هیچ چشم داشتی وقف دیگران کن.
روز بیست و یکم
زیبایی حقیقی نوری است که از درون ساطع می شود منشأ آن افکار مثبت , محبت و فضیلت های اخلاقی است زیبایی صورتکی نیست که انسان به چهره بگذارت و به آن مباهات کند اشتباه است اگر فکر کنیم زیبایی مختص جوانی است هر سنی زیبایی خاص خودش را دارد.
روز بیست و دوم
قدر شناس باش و قدر شناسی را ابراز کن از دهنده هدیه بیشتر از خود هدیه قدردانی کن.
روز بیست و سوم
قدرت خیانت و بدی ا بدی نیست . به عیبجویی دیگران , درست و یا نادرست توجه نکن اما قلباً از آنها سپاسگزار باش . اگر می خواهی بر کسانی که به تو بدی کرده اند غلبه کنی از آنها نزد دیگران به خوبی یاد کن با تاریکی نمی شود بر تاریکی غلبه کرد سلاح مؤثر بر تاریکی , نور است.
روز بیست و چهارم
حب و بغض را از خودت دور کن قناعت را در وجودت تقویت کن از داشتن دوستان واقعی راضی و شاکر باش.
روز بیست و پنجم
بیشتر منشأ کنش باش , تا واکنش . واکنش های احساسی مانند ابری واقعیات را می پوشانند . بگذار محبتت نسبت به دیگران , مثل عقربه قطب نما عمل کند, مهم نیست که چند بار منحرف شود زیرا نهایتاً مسیر درست را نشان خواهد داد . کاری را که احساس می کنی درست است انجام بده کاری که سودش به دیگران برسد.
روز بیست و ششم
سعی نکن همواره دیگران را از خود راضی نگه داری , کافی است برای دیگران دوستی صادق باشی.
روز بیست و هفتم
اگر بگذاری , زندگی می تواند مثل سوار شدن بر یک چرخ و فلک تفریحی باشد یک روز بالا برود و روز بعد پایین بیاید. از درونت فرمان بگیر خواه زندگی بر وفق مراد باشد, خواه توام با مشکل . همه چیز در حال تغییر است. از هیچ چیز زیاده خوشحال یا ناراحت نشو .
روز بیست و هشتم
هنگام صحبت با دیگران منصف باش و سعی کن نقظه نظرات آنها را بفهمی و محترم بشماری .زیرا تنها با درک کردن دیگران است که می توان به تغییر آنها امیدوار بود . تنها حقیقت است که ارزش نهایی دارد نه عقاید و نظرات مختص به دلهای دردمند دیگران تسلی و آرامش بده.
روز بیست و نهم
برای دیگران مانند یک مادر باش. بی هیچ انتظاری ببخش و توقع پاداش نداشته باش . با این کار از زندگی هزاران برابر پاداش خواهی گرفت .
روز سی ام
هنگامی که دیگران به تو بدی می کنند , با محبت , مهربانی , درک و بخشش ناهنجاری عدم تعادل آنها را شفا بده.