فلسفه انتظار، دمیدن روح امیدواری و پایداری است. انتظار و عقیده به ظهور مصلح، شیعه را در جریان زمان، برای مقاومت پرورش داد و جامعه شیعه را از زوال نگاه داشت و تا امروز، این عقیده، عامل بقای شیعه و پایداری اوست. شیعیانی که با وضعیت اسفبار حکومت بنی امیه و بنی عباس، روبه رو شده بودند، اگر منتظر و آینده بین نبودند و اعتقاد به پیروزی حق و عدالت نداشتند، هرگز برای شان حال مقاومت باقی نمی ماند و از دگرگون شدن اوضاع ناامید می شدند و ریشه هر حرکت و پایداری در آن ها خشک می شد. اما قرآن کریم بشارت داده و پیامبر اکرم (ص) و حضرت علی (ع) نیز وعده داده اند که این دین، پایدار می ماند و همیشه، حق پیروز است. پس از رحلت رسول خدا (ص) تا به امروز، ریشه همه حرکت ها و نهضت های شیعه علیه باطل، همین فلسفه انتظار و عقیده به ادامه مبارزه حق و باطل بوده است. این همان فلسفه ای است که در ادیان گذشته نیز مایه امیدواری پیروان آن ها و مشوق آنان به پایداری بوده است. پس فلسفه انتظار، مانند یک عامل و ماده حیاتی مهم، در تمام ادیان آسمانی وجود داشته و رمز بقا و موجودیت آنان بوده است و اکنون هم از عوامل بقای جامعه مسلمانان است.
امامت و مهدویت، ج 1، ص 394
پست مفیدی بود . خوشحال می شم از آخرین پست سایت من هم دیدن کنی
عنوان مطلب : یاران شیطان را بشناسید !