از توصیه های استاد مصطفی ملکیان...
ببینید ما اینجا نیامده ایم که یک فیلسوف بزرگ شویم و برویم و نیامده ایم این جا 20 تا کتاب بنویسیم و 200 تا paper بنویسیم در ژورنالهای علمی فلسفی/علمی تحقیقی دنیا ، چاپ کنیم. ما آمده ایم اینجا که یک زندگی خوب ،خوش و ارزشمند داشته باشیم ؛ من این را دارم از قول کسی می گویم که این را کسی به او نگفته بوده و خودش را به یک معنا از میان برده -یعنی خودم-
همیشه اعتدال داشته باشید؛ یعنی همه ساحتهای وجودیتان را حقش را ادا کنید،دیگر نگویید چون زوم کرده ایم روی درس ، دیگر به خوابمان توجه نمی کنیم،به خوراکمان توجه نمی کنیم ،به ورزشمان توجه نمی کنیم،به تفرج و گردش و گزارمان توجه نمی کنیم،از مسافرت چشم می پوشیم ؛اگر حق هر ساحتی از ساحات وجودیتان و هر نیازی از نیازهایتان را برطرف نکنید؛یک وقتی واقعا وجودتان پنچر میشود و آن وقت کل ماشینتان از حرکت می افتد.
من یک کتابی دارم تحت عنوان تنوع دین در روزگار ما ،اگر دقت کرده باشید من این کتاب را تقدیم کرده ام به یکی از دوستانم. نوشته ام که حق گذار هستی ست . ...
حق گذار هستی ست یعنی اینکه اگر فرض کنید عزیز ترین عزیزانش هم در بیمارستان باشد مسواک شبش را فراموش نمی کند ؛میگوید آن کار خود ش را دارد این هم کار خودش را دارد. اینکه به هر نا تلاطمی که در زندگی پیش می آید همه چیزم از دست برود ،اصلا و ابدا اینگونه نیست .
واقعا انسان باید حق گذار هستی باشد تا به یک زندگی خوب و خوش و ارزشمند برسد. بنابراین برای اینکه این برنامه به یک جایی برسد هول هولکی نروید جلو، آن وقت نه به جسمتان توجه کنید نه به ذهنتان توجه کنید نه به روحتان توجه کنید ،نه به مناسبات انسانی و اجتماعی تان توجه کنید . بگویید ما حالا حالا ها زوم بکنیم روی درس! اعتدال داشته باشید .
من خودم در واقع " از میان رفته" ی عدم توجه به این نکته ام ... اصلا خاکستر نشین شدم به خاطر اینکه توجه نکردم و فقط خواندن و فقط خواندن و نوشتن و یادداشت برداشتن و بازم خواندن و بازم نوشتن و دیگر توجه نکردن به اینکه خواب به اندازه نیاز دارم خوراکم آیا خوراک مناسبه آیا تفرجی هم دارم ؟گشت و گذاری هم دارم ،انس با طبیعتم به آن اندازه که نیاز دارم هست یا نه ؟ مسافرت می کنم یا نه؛نشست و برخاست با انسانهای دیگر دارم یانه؟هرکدام از اینها یکی از نیاز های ماست .
حتما اعتدال را رعایت کنید. هیچ وقت ؛دوستانه به شما می گویم از خوابتان کم نکنید از بیداریتان استفاده کنید.
ما آدمها بیداریمان را نابود می کنیم بعد 8 ساعت خوابی که بدنمان نیاز دارد را می کنم 4 ساعت بعد فکر می کنیم هنر کرده ایم.ما باید هنر استفاده از وقت را یاد بگیریم .به تعبیری فن مدیریت زمان را یاد بگیریم نه اینکه دائما از خوابمان کم کنیم.
تو از خوابت کم می کنی ولی در ساعت بیداری ای که داری اصلا بلد نیستی چگونه از بیداریت باید استفاده کرد.