منتظر!...ننشین

فلسفه انتظار، دمیدن روح امیدواری و پایداری است. انتظار و عقیده به ظهور مصلح، شیعه را در جریان زمان، برای مقاومت پرورش داد و جامعه شیعه را از زوال نگاه داشت و تا امروز، این عقیده، عامل بقای شیعه و پایداری اوست. شیعیانی که با وضعیت اسفبار حکومت بنی امیه و بنی عباس، روبه رو شده بودند، اگر منتظر و آینده بین نبودند و اعتقاد به پیروزی حق و عدالت نداشتند، هرگز برای شان حال مقاومت باقی نمی ماند و از دگرگون شدن اوضاع ناامید می شدند و ریشه هر حرکت و پایداری در آن ها خشک می شد. اما قرآن کریم بشارت داده و پیامبر اکرم (ص) و حضرت علی (ع) نیز وعده داده اند که این دین، پایدار می ماند و همیشه، حق پیروز است. پس از رحلت رسول خدا (ص) تا به امروز، ریشه همه حرکت ها و نهضت های شیعه علیه باطل، همین فلسفه انتظار و عقیده به ادامه مبارزه حق و باطل بوده است. این همان فلسفه ای است که در ادیان گذشته نیز مایه امیدواری پیروان آن ها و مشوق آنان به پایداری بوده است. پس فلسفه انتظار، مانند یک عامل و ماده حیاتی مهم، در تمام ادیان آسمانی وجود داشته و رمز بقا و موجودیت آنان بوده است و اکنون هم از عوامل بقای جامعه مسلمانان است.

امامت و مهدویت، ج 1، ص 394

سوءاستفاده

من یکی از طرفدارهای بخشندگی‌ام. این یکی از بزرگ‌ترین لذت‌‌های زندگی است.
اما زمانی می‌رسد که بعضی‌ها کم‌کم شروع به سوءاستفاده کردن از بخشندگی‌تان می‌کنند.
من فکر می‌کنم در هر جمع و گروهی چنین فردی پیدا می‌شود. کسی که وقتی با شما بیرون می‌آید، تظاهر می‌کند کیف‌پولش را فراموش کرده، یا طوری برایتان داستان‌سرایی می‌کند که مجبور شوید هزینه شام آن شب را به طور کامل متقبل شوید هیچ، یک پول دستی هم به او بدهید. مهمترین و قوی‌ترین سلاح این افراد ایجاد احساس گناه و عذاب‌وجدان در شماست. آنها با این وسیله دیگران را کنترل می‌کنند.
من مشکلی با کمک کردن به دوستانی که واقعاً نیاز دارند ندارم. وقتی می‌بینید یکی از دوستانتان در شرایط سختی است و مشکل دارد، هیچ اشکالی ندارد به او کمک کنید اما از یک جایی اوضاع بد می‌شود.
وقتی این کار به شکل عادت درآید.
و متاسفانه مدتی طول می‌کشد تا شما متوجه این موضوع می‌شوید. آنوقت است که واقعاً گیر می‌کنید. دوست دارید با آن فرد برخورد کنید اما شجاعت آن را در خودتان نمی‌بینید و می‌ترسید که دوستی‌تان را از دست بدهید. اگر با آن فرد برخورد کنید، احتمالاً او بحثی راه می‌اندازد که عذاب‌وجدان بیشتری پیدا می‌کنید. باعث می‌شود بخاطر همه موقعیت و امکاناتی که دارید، همه تلاش و زحمت‌هایی که سر کار می‌کشید و پاداش‌هایی که دریافت می‌کنید، شرمنده شوید. حتی برچسب خساست هم به شما خواهند زد!
آنوقت باید چه بکنید؟
اولین کاری که باید بکنید این است که به عقب و به نقطه شروع نگاه کنید.
اگر آن فرد از همان ابتدا سوءاستفاده‌گر بوده ولی شما تا امروز متوجه آن نبوده‌اید، به آن دوستی خاتمه دهید. نداشتن آنها در زندگی‌تان خیلی بهتر است چون اینگونه افراد فقط شما را عقب می‌کشند.
اما اگر آن فرد از ابتدا اینطور نبوده و در شرایط کنونی دچار مشکل و سختی شده، هنوز جای امیدواری هست.
مسئله این است که این عادت شما برای بخشندگی مداوم به آنها، برای آنها عادت شده است.
آنها از شما انتظار دارند که اینطور باشید.
اصلاً نسبت به دریافت این بخشندگی‌ها از شما شرطی شده‌اند چون شما همیشه اینکار را می‌کنید.
آنها اعتیاد ناسالمی به گرفتن و هیچوقت پس ندادن پیدا کرده‌اند.
این چیزی است که باید درک کنید.
وقتی به طور مداوم برایشان بخشندگی کنید، عادت وابسته شدن آنها به دیگران را فعال کرده‌اید.
باید برایشان توضیح دهید که برایشان خوب نیست، که هربار نیازهایشان را تامین می‌کنید، تاکیدی بر این واقعیت است که آنها از عهده انجام کاری برای خودشان برنمی‌آیند.
این تقریباً نمونه‌ای از همان ضرب‌المثل قدیمی است که می‌گویند به جای اینکه به دوستتان «ماهی» بدهید به او «ماهیگیری» یاد بدهید.
اما اگر او برای اینکه برای خودش «ماهیگیری» کند امتناع کرد و از اینکه همیشه برای برآوردن نیازهای خودش از دیگران سوءاستفاده کند راضی است، به هیچ عنوان نباید برای برآورده نکردن خواسته‌های او کوچکتری احساس عذاب‌وجدانی کنید.
هیچ اجباری ندارید برای کسی که نمی‌خواهد برای خودش قدمی بردارد، قدم بردارید.
آنها باید خودشان یاد بگیرند که چطور از پس نیازهای خودشان برآیند.
این را به او بگویید و آنوقت می‌بینید که دیگر حرفی برای گفتن ندارند چون می‌دانند که حرفتان حقیقت دارد.
وقتی این را بفهمند آنوقت سعی خواهند کرد که برای آخرین بار به آنچه شما دارید چنگ بزنند. از شما می‌خواهند که آخرین «ماهی» را هم به آنها بدهید و این آخرین خواسته آنهاست.
اما زندگی اینطور پیش نمی‌رود.
اگر کسی بخواهد سیگار را ترک کند از کسی آخرین سیگار را نمی‌خواهد. همان لحظه شروع به ترک کردن می‌کند و دیگر به دنبال سیگار نیست.
بخشنده بودن هیچ اشکالی ندارد، اما ما در دنیایی زندگی می‌کنیم که خیلی‌ها ممکن است از نیت خوب ما سوءاستفاده کنند، کاری که نه تنها برای ما و بلکه برای خودشان هم مضر خواهد بود.
هر زمان خواستید بخشندگی کنید.
بخشندگی کنید تا به دیگران کمک کنید به خودشان کمک کنند.
این بزرگترین هدیه‌ای خواهد بود که می‌توانید به کسی بدهید، حتی اگر در ابتدا آن را درک نکنند

عشق یار

عشق کنسروی

فریاد درون

چیزی در درونم مرا وا می دارد رنج خود را با صدای بلند فریاد کنم.

من نیک دانسته ام که چه باید بکنم.

آنچه در درونم هست و هرگز فریبم نمی دهد اکنون به من می گوید: (باید در مقابل تمام دنیا بایستی حتی اگر تنها بمانی. باید چشم در چشم تمام دنیا بدوزی حتی اگر دنیا با چشمان خون گرفته به تو بنگرد. ترس به دل راه نده. به سخن آن موجود کوچکی که در قلبت خانه دارد اطمینان کن که می گوید: “دوستان همسر و همه چیز و همه کس را رها کن و فقط به آنچه برایش زیسته ای و به خاطرش باید بمیری شهادت بده”). ماهاتما گاندی

تا وقتی که پشیمانی جای آرزوهایتان را نگرفته، هنوز پیر نشده‌اید .» - جان باری‌مور

پشیمانی قسمتی از زندگی است اما لزومی ندارد که قسمت بزرگی از زندگی شما را تصرف کند. گاهی‌اوقات انجام بعضی کارها تاثیری روی شما می‌گذارد که خودتان متوجه آن نمی‌شوید. مخصوصاً در مواردی که مربوط به نگاه دیگران نسبت به شما می‌شود. اگر می‌دانستید که رئیستان چه فکری درمورد نگرش سیاسی شما داشت، مطمئناً افسوس می‌خوردید. نگاهی به این لیست بیندازید و سعی کنید از موقعیت‌هایی که پشیمانی و افسوس تنها نتیجه کارتان خواهد بود دوری کنید

هر بار کاری را فقط به خاطر پول درآوردن شروع می‌کنید، پشیمان می‌شوید.

اگر بخاطر پول درآوردن وارد کاری شده‌ و احساس خوبی نداشته باشید و آخر سر هم اخراج شده یا از آن بیرون بیایید، ممکن است احساس پشیمانی نکرده باشید. منظورمان این است که، کیست که پول دوست نداشته باشد؟ اما تاثیر کارهایی که مناسب شما نیستند، به شما انگیزه نداده و چیزی به شما یاد نمی‌دهند، فرصت‌هایی از دست رفته هستند. کاری را انجام دهید که دوست دارید و بخاطر آن احساس گناه نکنید. مطمئن باشید که به دنبال آن پول هم خواهد آمد.

هربار از فرصتی استفاده نمی‌کنید، پشیمان می‌شوید.

چه برای یاد گرفتن چیزی در حیطه کاری‌تان باشد یا فرصتی برای هر نوع یادگیری، از این فرصت استفاده کنید. زندگی فقط تجربه کردن است. یادتان باشد برخی فرصت ها فقط یک بار دست می دهند.

هربار در عصبانیت به کسی ایمیل یا پیامک می‌زنید، پشیمان می‌شوید.

هیچوقت سعی نکنید از طریق وسایل ارتباطی الکترونیکی شعله یک اختلاف را دوباره روشن کنید. این دسترسی سریع و راحت باعث می‌شود بودن اینکه خوب به آن فکر کنیم، عمل کنید. گاهی‌اوقات خیلی پیام‌ها را در عصبانیت برای دیگران می‌فرستیم درحالیکه همه چیز یک سوءتفاهم بوده است. سعی کنید احساساتتان ابتدا فروکش کرده بعد تصمیم بگیرید که چه برخوردی کنید.

هربار به همسرتان خیانت می‌کنید یا دل او را می شکنید پشیمان می‌شوید.

اگر بعد از خیانت کردن به همسرتان احساس گناه و خجالت نمی‌کنید، احتمالاً یک روان‌پریش هستید. اگر رابطه‌تان خوب نیست، جرات داشته و آن را بپذیرید. زندگی خیلی سریع پیش می‌رود اما نه آنقدر سریع که نتوانید تصمیم بگیرید دوست دارید با چه کسی رابطه داشته و ازدواج کنید. اگر در یک موقعیت وسوسه انگیز هستید یا در سفر تنهایی به شما فشار آورد، همان توصیه‌ای که برای مورد در عصبانیت ایمیل زدن آوردیم را دنبال کنید. اینکه خودخواهانه به احساسات دیگران آسیب بزنید یکی از بزرگترین دلایلی است که احساس گناه کنید.

هربار به رئیستان می‌گویید می‌خواهید از کار بیرون بیایید، پشیمان می‌شوید.

وقتی برای جایی یا کسی کار می‌کنید، وظیفه دارید که حرفه‌ای برخورد کنید. حتی اگر رئیستان مزخرف‌ترین آدم دنیا باشد، اگر خودتان مزخرف‌تر رفتار کنید، رفتار او را درست نخواهید کرد. بنابراین اگر تصور می‌کنید که باید از آن کار بیرون بیایید، اول به این فکر کنید که چه چیز در آن محیط بیشتر برایتان آزاردهنده است. آن را در یک نامه به هر زبان و لحنی که خواستید بنویسید اما برای کسی نفرستید. یک تا دو روز صبر کنید. اگر هنوز احساس کردید که می‌خواهید با رئیستان درمورد استعفا صحبت کنید، این کار را به دور از احساس و با منطق انجام دهید.

هربار که یکی از علایقتان را کنار می‌گذارید، پشیمان می‌شوید.

علایق راهی هستند که طبیعت از طریق آن ما انسان‌ها را تشویق می‌کند. بااینکه ممکن است شما به داروسازی یا حقوق علاقه داشته باشید، دیگری ممکن است به نقاشی و نویسندگی علاقه‌مند باشد. برای دنبال کردن علایقتان باید وقت بگذارید. مطمئن باشید وقتی کارهایی را احساسی قوی به آن دارید را کنار می‌گذارید، بعدها شدیداً پشیمان خواهید شد. مطمئن باشید که اگر عاشق نویسندگی باشید، اگر صبر کنید تا بچه‌هایتان بزرگتر شوند و وقت کافی پیدا کنید، حتی یک کتاب هم نمی توانید بنویسید. یادگیری یک ساز موسیقی یا نقاشی کردن هم همینطوراست. وقتی به چیزی علاقه دارید برای آن وقت بگذارید.

هربار که با عزیزانتان وقت نمی‌گذرانید، پشیمان می‌شوید.

شاید با پدرتان از نزدیک در تماس نیستید و شاید حیوان خانگی تان بهترین دوستتان است اما مطمئنم وقتی با کسی که دوستش دارید به اندازه کافی وقت نگذرانید، کارایی کمتری پیدا کرده و استرستان بیشتر می‌شود. برای اینکه نظر رئیستان را جلب کرده و ترفیع بگیرید بیش از حد لازم تلاش نکنید، آن هم به قیمت از دست دادن تعطیلات آخرهفته‌ای که می‌توانستید با خانواده بگذرانید. هیچ‌چیز برای بچه‌ها لذت‌بخش‌تر از وقت گذراندن با والدینشان نیست. بنابراین اینکه آخرهفته آنها را برای کمپینگ به خارج از شهر ببرید خیلی بیشتر از یک کادوی گران‌قیمت خوشحالشان می‌کند.

هربار که در کاری که به بن‌بست رسیده می‌مانید، پشیمان می‌شوید.

به دور و بر محل‌کارتان نگاه کنید. اگر تصور می‌کنید فقط در صورتی که یکی از همکارانتان بمیرد ممکن است در کارتان ترفیع بگیرید، شاید وقت آن رسیده باشد که به دنبال کاری باشید که در آن بتوانید خودتان را ثابت کرده و به اندازه تلاش‌هایتان نتیجه بگیرید. درست است که برای پرداخت قسط‌ها و اجاره‌خانه و هزینه‌های منزل پول خیلی مهم است اما زندگی کوتاه‌تر از آن است که بخواهید فقط به دنبال پول باشید. اگر برای زندگی کردن کار کنید، باید به این فکر کنید که زندگی‌تان را چطور تغییر دهید که برایتان لذت‌بخش‌تر شود. مطمئن باشید که روحتان بخاطر این از شما سپاسگزار خواهد بود.

هربار که ترس بر تصمیماتتان اثر می‌گذارد، پشیمان می‌شوید.

در این مورد هم درست مثل ماندن در کاری که به بن‌بست رسیده است، بخاطر ترس از بیکاری یا اینکه فکر می‌کنید بدون حقوق ماهیانه‌تان نخواهید توانست زندگی کنید، وقتی ترس تصمیماتتان را هدایت می‌کند همیشه اشتباه می‌کنید. خیلی از مواردی که در این مقاله به آن اشاره شده است نیازمند ریسک کردن‌های حساب‌شده‌ و استفاده کامل از زندگی‌تان است.

هربار که بدون دلیل موجه از مدرسه اخراج می‌شوید، پشیمان می‌شوید.

زندگی همان چیزی است که خودتان آن را می‌سازید. خیلی وقت‌ها بعضی‌ها که از مدرسه اخراج شده یا آن را ترک می‌کنند، تصور می‌کنند که بعداً هر زمان که خواستند می‌توانند تحصیلاتشان را ادامه دهند. اما همیشه امکانپذیر نیست و اگر هدفی داشته باشید که نیازمند تحصیلات باشد، هیچوقت حتی به بیرون آمدن از مدرسه فکر نکنید. اگر به دلایل شخصی نیاز دارید که مدتی آن را کنار بگذارید، اشکالی ندارد اما خیلی زود دوباره آن را از سر بگیرید.

هربار که احساساتتان را به عزیزانتان ابراز نمی‌کنید، پشیمان می‌شوید.

در این مورد هم مثل مورد وقت گذراندن با عزیزانتان، باید سعی کنید که با آنها درمورد احساساتتان صادق و روراست باشید. در دلتان ریختن احساساتی که جریحه‌دار شده است، معمولاً منجر به خشم می‌شود که این هم ممکن است منجر به خیانت در رابطه شود. بدترین حالت ممکن این است که اینقدر درگیر زندگی می‌شویم که برای «دوستت دارم» گفتن وقت نمی‌گذرانیم و آنوقت چیزی که فکرش را نمی‌کنیم اتفاق می‌افتد. در آغوش گرفتن و بوسیدن عزیزانتان چند لجظه بیشتر وقتتان را نمی‌گیرد، به همین دلیل هیچوقت این جور احساساتتان را مخفی نکنید.

هربار که دوستانتان را از دست می‌دهید، پشیمان می‌شوید.

شاید در این مورد هم همیشه احساس پشیمانی نکنید. اگر تصمیم بگیرید که از یک رابطه منفی و راکد بیرون بیایید، با اینکه برای دوست باارزشتان وقت نگذارید، خیلی فرق می‌کند. لازم نیست همیشه حرف خاصی برای گفتن داشته باشید که به دوستتان تلفن کنید. همین که از حال او باخبر شوید باعث می‌شود بتوانید دوستی باارزشتان را برای همیشه حفظ کنید.

هربار که سر فرزندانتان داد می‌کشید، پشیمان می‌شوید.

این برای همه والدین جمله‌ای آشنا است. وقتی اجازه می‌دهید استرس و عصبانیت بر شما غلبه کرده و سر فرزندتان داد بکشید، مطمئناً خیلی زود پشیمان می‌شوید. نگاه فرزندتان به شما، به طور غیرقابل‌باوری حالتان را بد می‌کند. مطمئناً می‌دانید که با داد زدن کاری درست نمی‌شود. فقط بچه‌ها را ترسانده و استرس خودتان را بیشتر می‌کنید.

هربار که از روی استرس پرخوری می‌کنید، پشیمان می‌شوید.

شاید هر بار از پرخوری احساسی‌تان پشیمان نشوید چون فکر می‌کنید که خوردن یکی از بزرگترین لذایذ زندگی است. اما واقعیت این است که پرخوری به نوبه خود عملی بسیار ناسالم است چون برآوردن نیازهای غذایی خود با موادغذایی ناسالم مثل اعتیاد به نوعی موادمخدر است. سعی کنید در انتخاب‌های غذایی خودتان هوشمندانه‌تر رفتار کنید و اجازه ندهید که استرس راهنمای شما باشد.

هربار که در حالت غیر طبیعی در شبکه‌های اجتماعی چیزی می‌نویسید، پشیمان می‌شوید.

نیازی به گفتن ندارد اما خیلی از ما اینکار را می‌کنیم. اینکار اصلاً درست نیست. تازمانیکه نمی‌توانید با دیدی منطقی به مسائل نگاه کنید، نوشتن و پست کردن چیزی در شبکه‌های اجتماعی که افراد زیادی از آشنایانتان آن را می‌خوانند به صلاحتان نیست.

هربار که در شبکه‌های اجتماعی گزافه‌گویی می‌کنید، پشیمان می‌شوید.

این هم یکی دیگر از آن چیزهایی است که ممکن است خودتان متوجه پشیمانی‌تان نشوید اما پست‌های بیش‌ازحد سیاسی و گزافه‌گویی‌های اجتماعی از نارضایتی‌ شما باعث می‌شود دیگران دیدی نسبت به شما پیدا کنند که اگر بفهمید مطمئناً از این کارتان پشیمان می‌شوید. فقط به این دلیل که پروفایل فیسبوک شما خصوصی است به این معنی نیست که آنکه «نباید» آن پستی را که «نباید» نمی‌بیند. پس با احتیاط مطلب بنویسید چون حتی اگر بلافاصله متوجه اشتباهتان نشوید، بعد از مدتی خواهید شد. بعضی چیزها واقعاً ارزشش را ندارند.

هربار که رازی را که کسی به شما اعتماد کرده و با شما در میان گذاشته را پیش فردی دیگر فاش می‌کنید، پشیمان می‌شوید.

وقتی به اعتماد دوستتان خیانت می‌کنید، به خودتان ثابت می‌کنید که دوستی نالایق هستید. حتی اگر آن فرد را جزء دوستانتان طبقه‌بندی نکنید، خیانت کردن به اعتماد دیگران شخصیت شما را نزد دیگران کوچک می‌کند.

هربار که تسلیم تاثیر دوستانتان می‌شوید، پشیمان می‌شوید.

درست مثل وقتی که بخاطر پول وارد کاری می‌شوید یا سال‌ها بخاطر ترس در کاری که برایتان به بن‌بست رسیده است می‌مانید، وقتی تحت‌تاثیر دوستانتان قرار می‌گیرید، حکم یک دنباله‌رو را پیدا می‌کنید. مطمئناً همه ما دوست داریم رهبرانی شجاع و قدرتمند در زندگی‌مان باشیم. خطر کردن حساب‌شده بهتر از قبول انجام کارهایی است که دیگران انجام می‌دهند.

هربار که کسی را دست‌کم می‌گیرید، پشیمان می‌شوید.

یک مرز پهنی بین انتقاد سازنده و دست‌کم گرفتن وجود دارد. خیلی از ما می‌دانیم که قضاوت بد کردن در موردمان چه حسی دارد اما همه ما باید بتوانیم از نظراتی که دیگران درمورد ما می‌دهند به طور سازنده‌ای استفاده کرده و از آنها تشکر کنیم. وقتی کسی را دست‌کم گرفته یا تحقیر می‌کنید، مطمئناً پشیمان خواهید شد زیرا با اینکار هیچ چیز نصبتان نشده که هیچ، در نظر دیگران شخصیت منفی پیدا می‌کنید.

هربار که هنگام خوشحالی قول می دهید پشیمان می شوید.

همه ما وقتی خوشحالیم بدون اینکه قابلیت خود را در وفای به عهد بسنجیم و بی آنکه بدانیم آیا از عهده آن قول بر می آییم، به دیگران قول می دهیم. معمولا قول دادن هنگام خوشحالی و بدون در نظر گرفتن محدودیت ها منتهی به پشیمانی خواهد شد.

گفته اند!

• پول مانند حس ششم است که بدون آن نمی توان از پنج حس دیگر به طور کامل استفاده کرد . بدون درآمد کافی نصف امکانات زندگی به روی ما مسدود خواهد شد . سامرست مرآم

• جستجوی حقیقت دیوانگی مطلق است ، چه موقعی که به حقیقت رسیدید ممکن نیست به کسی بگویید و دشمن شما نشود . برنارد روسن پی یر

• دشمن ! دشمن است ، فریب زبان چرب او را مخور . ارد بزرگ

• زمانی دراز نگرانیم که چگونه زنده بمانیم، بعد خود را دل مشغول چگونه نمردن می کنیم این است تمایز هوشمندانه. فروید

• اگر مژده ای برای کسی داری ، در دادن آن عجله کن . مریاک

• آنکه می تواند ، انجام می دهد، آنکه نمی تواند انتقاد می کند. .جرج برنارد شاو

• اولین درس که والدین باید به فرزندان خود بیاموزند، صداقت است. شوپنهاور

• احساس قدرشناسی و سپاس را در خود تقویت کنید. این عواطف از معنوی ترین احساسات ما هستید و بیش از هر چیز، زندگی ما را پر بار می سازند. با احساس شکر گزاری زندگی کنید . آنتونی رابینز

• عشق همان چیزی است که به شما امکان می دهد بارها و بارها متولد شوید . باربارا دی آنجلیس

 

انتظار

مردم دیده به هر سو نگرانند هنوز
چشم در راه تو صاحب ‌نظرانند هنوز
لاله‌ها، شعله‌کش از سینه داغند به دشت
در غمت، همدم آتش جگرانند هنوز
از سراپرده غیبت، خبری باز فرست
که خبریافتگان، بی‌خبرانند هنوز
رهروان، در سفر بادیه حیران تواند
با تو آن عهد که بستند، برآنند هنوز
ذره‌ها در طلب طلعت رویت با مهر
هم‌عنان تاخته چون نوسفرانند هنوز
طاقت از دست شد ای مردمک دیده! دمی
پرده بگشای که مردم نگرانند هنوز

مشفق کاشانی

خانه دوست کجاست؟

طلوع می‌کند آن آفتاب پنهانی
ز سمت مشرق جغرافیای عرفانی
دوباره پلک دلم می‌پرد نشانه چیست
شنیده‌ام که می‌آید کسی به مهمانی
کسی که سبزتر از هزار بار بهار
کسی شگفت کسی آن چنان که می‌دانی

 قیصر امین پور

راهبرد افزایش عزت نفس

عزت نفس به لحاظ داشتن اهمیت خاص در زندگی، در صورت رشد و تقویت باعث اعتلای روح و دستیابی به سلامت روان و همچنین پیشرفت های اخلاقی، علمی و اجتماعی است. بر این اساس نیل به سلامت روانی فضایل اخلاقی و پیشرفت های فردی و اجتماعی برخورداری از عزت نفس بالا را طلب میکند.
1. به خودتان عشق بورزید.
2. از خودتان به خوبی یاد کنید.
3. خود را تشویق و ستایش کنید.
4. با جسم خود خوب رفتار کنید.
5. سلامت باشید.
6. بیماری یعنی: نیاز به جلب توجه دیگران.
7. فداکاری بیش از حد: عدم توجه به خود.
8. به خود برسید.
9. احساس شایستگی.
10. از مواهب الهی لذت ببرید.
11. خود را سرزنش نکنید. (احساس گناه: بزرگترین مانع)
12 بیان و ذهنیت مثبت داشته باشید.
13. اصل نگهداری (پندار نیک، گفتار نیک، کردار نیک) عدم توجه به انتقاد های نابه جای دیگران. اجتناب از اندیشه منفی و رفتار خودشکنانه مثل: نمیتوانم، بی عرضه ام . پس در مورد خود منفی فکر نکنید، حرف منفی نزنید و تا حد امکا به صحبت منفی دیگران (تو بی عرضه ای، تو ساده ای) توجه نکنید.
14. غلبه بر ترس (به هرآنچه از آن میترسید نزدیک شوید).
15. همیشه در جیب خود پول داشته باشید.
16. آنچه دارید یادآوری کنید.
17. در پی کسب موفقیت باشید.
18. همیشه تبسمی بر لب داشته باشید، تنفس عمیق را تمرین کنید.
19. بر خود مسلط باشید.
20. ارتباط با خدا و نیروی توکل.
21. کمک به دیگران.
22. به دیگران عشق بورزید.
23. دگرگون شوید.
24. برای خود ارزش و احترام قائل باشید.
25. خود را به دیگران وابسته نکنید.
26. همیشه نیمی از مردم با افکار شما مخالفند. با آنها بحث نکنید.
26. همه را ببخشید.
28. سعی نکنید همه را از خود راضی نگه دارید.
29. کسی را تحقیر نکنید.
30. دیگران را تحسین کنید و از دیگران تشکر و قدر دانی کنید.
31. در فرهنگ لغت خود شکست را تجربه معنی کنید.
32. مسئولیت پذیر باشید.
33. تکرار و تلقین را جدی بگیرید.
34. عذر تراشی نکنید و در تصمیم های خود تاخیر نکنید.
35. مانند آدم های متشخص عمل کنید و لباس خود را تغییر دهید.
36. دوستانتان را زیاد کنید.
37. بازیچه نشوید. (اجازه ندهید دیگران از ترحم شما سوء استفاده کنند.)
38. نظر خود را صریح و مستقیم اعلام کنید.
39. احساسات خود را ابراز کنید و انتظارات و خواسته های خود را به طور واضح بگویید.
40. هدیه بدهید و هدیه بگیرید.
41. برای اعتماد به نفس، زمان بگذارید و از خدا هدایت بطلبید.
گردآوری م. فصیح زاده، کارشناس ارشد روانشناسی.